لاكن مع الاسف اينهايي كه ميگند حضرت شمر ديگر چيز نمي كند ، اشتباه مي كنند . هنوز كارها مانده است . شما امّت ِ جاكش ِ محمّد ( خج و مج ) ديد خواهيد كه وقتي حضرت شمر كير آهني اش لود شود چها كه نخواهد كرد . چه كُس ها ، چه كون ها كه از اهل بيت نبي پاره نخواهد كرد . خواهد كرد مع الاسف .
باز بعضي را اين خيار ِ باطل به كلّه شان رفته كه معهذا شيطان از جوش و خروش افتاده . اصلاً اينطور نيست . ايشان هميشه دم ِ سولاخ هاتان حيّ و حاضر است . مي بينيد كه هنوز چيز نكرده ايد او چيز مي كند توش ؛ اعني كامنت مي دهد . اينطور نَشَد كه آنطور بشَد كه گُمان كنيد اشقيا خوابيده اند . اشقيا هرگز نمي خوابند ؛ اشقيا كيرشان هم نمي خوابد .
حالا مع الاسف ، بعضي پشت كون يزيد صفحه درست كرده اند كه كونش پاره است ، زهوارش در رفته ، شعرش نمي شود ؛ لاكن به نثر مي گوزد .
ما اينها را ادب كرد خواهيم . ما كون اينها را به كير سنگ كوبيد خواهيم . لاكن اشقيا خيلي چيز است . اشقيا بوده اند كه كربلا را گاييده اند . ما امروز هرچي داريم از اشقيا داريم ؛ از كير اشقيا داريم . حالا يك عدّه اي هي بگند كه اينطور نَشَد كه آنطور بِشَد . به تخم اشقيا كرده . گه خورده كسي كه گفته ما اينيم . ما هنوز نَمي دانيد شما كي هستيم . لاكن وقتش كه برسد كير خود را شاوهيدن كرد خواهيم . فعلاً اين را داشته باشيد و بدانيد كه اشقيا بوده اند كه در طول تاريخ اتقيا را گاييده اند .
من به عاشورا فقط ان مي كنم
ان به صد فوت و به صد فن مي كنم
گرچه دور است از فصاحت اي پسر
اينهمه ان يكتنه من مي كنم
*****
اشقيا را كربلا ميعاد بود
مركز اجماع هر كس گاد بود
شمر چون بر زينب ِ كبري فتاد
طرفة العيني پس و پيشش بگاد
گر چه قدر ِ عمّه ي من زاد داشت
طاقتي افزون به فنّ گاد داشت
ليك چون از شمر يك ضربت بخورد
آنچنان افتاد ، گويي خود بمرد
شمر افكندش دوباره بر شكم
گفت قنبل كن ايا بنت ِ كَرَم
اشقيا بس كون و كس بدرانده اند
اشقيا را « اشقيا » زان خوانده اند
شق همي سازند با زخم ِ تبر
كون و كس از مرد و زن ، دختر ، پسر
***
كربلا آمد كه ما بار دگر جولان كنيم
بر در ِ ناموس ِ عترت ، خايه اي لرزان كنيم
گاه فرج ِ دين ِ حق پاره كنيم از خشم و گاه
كير كفر خويش ، اندر مقعد ِ ايمان كنيم !
يزيدم !
ای یزیدکه درجام طلا می میخوری
ReplyDeleteبگو که خایه و کیرمرا کی میخوری؟
زمستان امد برو فکر نمد کن
نمدرا لوله کن کوس ننت کن:
اب کیر میرود زکیرم میرود از بس که کرده کون زرتشتی هارا
از امشب هرروزتو و مادر جنده ات رامیگایم اشکارا**
چندیست کون نکرده ام برخیز ای کیر شاید که بگایم اهورا را**
اناهیتا از غم کوس توچه تدبیر کنم**
تا به کی بیاد گاییدنت تف به سر کیرکنم**
تورا گویم سخن اینبار گوش کن
بادست خودکیرم را توش کن**
برو ای حرامی برو بده کون
تا به خوانواده ات بدهی نون**
حال کردی دین ومذهب و هرچی که داشتی
خودت اوردی به روی کیرمن گذاشتی
(بلوچ)