قصیده

کونمو پاره کردم
خودمو بیچاره کردم
آخَیش ، اوفَیش دُرُس شد
کیر ِ آیزید تُو کُس شد !!
*
پیر ِ کونم در آمد تا این جمله ی ِ رونده و این لینکستونو کردم توش .
الحمد الشّیطان رف تو !
لازمه عرضمو به درزتون بذارم که : با اجازه ی ِ جناب ِ خُسَن آغا ، آدرس ِ فیلتر شکنای ِ ایشونو گذاشتم تو لینکستون . ( لینکستون ، لینکستون ؛ هم کیر داره هم پستون . آخ ، پستونشو برم ! کیرِش به کسّ ِ خواهر و مادر ِاسلام ِ ناب ِمحمّدی . صلوات !! )
**
مرا با مسلمین عهدی است ، کآن بشکستنی نَبْوَد
بگایم جمله را یک یک ؛ کسی در رفتنی نَبْوَد !
***
و اینک ، قصیده ی ِ « خایه ام » :

خایه ام می لرزد !
جا به جا ، بی جا ، هر جا
خایه ام می لرزد !

چون رود کیرم تا دسته به کُس
خایه ام بر در ِ کون می لرزد !
باز اگر غرق شود اندر کون ،
می خورد بر در ِ کُس ؛ می لرزد !
و اگر نر باشد ،
خایه ام
می خورد بر خایه ش
باز هم می لرزد !!

پدرم وقتی مُرد
خود نبودش خایه
چون مسلمان بود او .
خایه ی ِ من ، لیکن
قدر ِ صد کفر ِ جهان می ارزد .
می لرزد !

دوش در خواب به من کُس می داد
فاطمه ، بنت ِ نبی
( زنک ِ جزّ ِ جیگر )
همسر ِ حیدر ِ کرّار ِ شما
آن علی بی طالب .
خایه ام بر در ِ کونش
لُم لُمک می لرزید .
حَسَنین از ته ِ کون ، دستی بیرون کردند ؛
خایه ام را ،
قلقلک می دادند !
آب ِ من می آمد ؛
خایه ام می لرزید !!

خایه ام در هوس ِ آن که خورَد
باز بر خایه ی ِ نر های ِ شما
بر در ِ کون و کُس ِ دختر و زن های ِ شما
مسلمین !
می لرزد .

ای بگایم همه تان را ، نر و ماده ، پس و پیش !
خایه ام می لرزد !!
خایه ام می لرزد !!!
خایه ام می لرزد !!!!

12/4/83